Vier redenen om aan Darwin te twijfelen
De laatste weken is er volop evolutie gepredikt in de Volkskrant. In een serie hoorcolleges verkondigde evolutiebioloog Dr. Roy Erkens met veel enthousiasme het evangelie volgens Darwin aan een hip publiek. De boodschap van evolutie is heel wat minder vreugdevol: het leven heeft geen doel, geen diepere betekenis, want we zijn het bijproduct van een blind natuurlijk proces. Het uiteindelijke resultaat is het niets van de dood. Leef er maar op los, want je bent slechts een hoopje linksdraaiende moleculen. Je kunt je natuurlijk afvragen hoe plausibel dit alles is. Als “denken” niet meer is dan “brain chemistry” zijn gedachten niet te vertrouwen lijkt me. De evolutietheorie kan dan gewoon de zoveelste chemische illusie zijn. Maar dat is filosofie en geen biologie.
De evolutietheorie weet hoe de genen van alle levende wezens zijn ontstaan uit een (reeds bestaande) oercel. Evolutie is namelijk meer dan “verandering in de tijd” of “survival of the fittest” van enkele vinkensoorten op verre eilanden. Het gaat om een overtuiging dat miljarden jaren + willekeurige mutaties + natuurlijke selectie verantwoordelijk zijn voor alle genetische informatie op aarde. Dat is niet niks. Voor zo’n verstrekkende bewering moet verstrekkend bewijs bestaan. Is dat bewijs er? Ja, er is wel bewijs, maar dat zou je met recht “circumstantial” kunnen noemen. Zoals botten van dode dieren in de grond (fossielen). Er moet dus nog een jury aan te pas komen om het eindoordeel te vellen. Evolutie is een beetje te vergelijken met Holand’s got talent. Het is een jurysport, net zoals een missverkiezing of een paardendressuur. Uiteindelijk bepalen enkele hoogopgeleide experts voor u dat het waar is.
Pardon? Kritiek op evolutie? Jazeker. Ik wil vandaag zelfs een oproep doen: twijfel gerust een beetje aan evolutie. Het mag dan wel niet van de deskundigen, maar ik weet dat u een beetje rebels bent. Misschien zullen de volgende vier redenen een echte fundi niet doen wankelen, maar er zijn altijd twijfelaars binnen de gemeente. Voor hen dus vier wetenschappelijke redenen om sceptisch te staan tegenover Darwin:
Reden 1: Er is geen empirisch bewijs.
U leest het goed. Voor zover u dacht dat het in de wetenschap allemaal draait om observaties, vergeet dat. Niet voor Darwin’s theorie in elk geval. Er bestaat namelijk geen empirisch bewijs voor de stelling dat de ene soort door evolutie kan veranderen in een geheel nieuwe soort. Let wel: ik heb het hier niet over adaptatie of variatie, maar over echte macroveranderingen. Zoals de vorming van nieuwe organen of lichaamsvormen. Er zijn overigens genoeg experimenten ondernomen om dit bewijs te vinden. Professor Lenski[1] heeft gedurende enkele decennia E-coli bacteriestammen onderworpen aan omgerekend een miljoen jaar aan evolutie. Resultaat: het bleven dezelfde E-coli bacteriën. Hetzelfde geldt voor de proeven met fruitvliegen, motten, en wespen. Ze produceerden nooit iets anders dan fruitvliegen, motten, en wespen.
Maar ik hoor u al zeggen: hoe zit het dan met bacteriële resistentie tegen antibiotica? Wel, dat heeft niets met darwinistische evolutie te maken. Resistentie is een normaal fenomeen dat voorkomt in elke bacteriestam. Het wordt veroorzaakt door corruptie (fouten) in het genetische materiaal. De bacterie kan daardoor niet meer binden aan het eiwit en wordt resistent. Er is dus geen nieuwe functie bijgekomen, maar een reeds bestaande verloren gegaan. Geen evolutie dus maar degeneratie.
Reden 2: Het mechanisme werkt niet.
Er zit een dodelijk moleculair dilemma in Darwin’s theorie. Aan de ene kant heeft het vele risicovolle mutaties nodig als creatieve motor voor evolutie. Aan de andere kant zorgen dezelfde mutaties voor een versnelde dood van het organisme. Dit komt door de scheve verhouding tussen goede en slechte mutaties: verreweg de meeste zijn slecht. Voordat een paar goede hebben geleid tot blijvende veranderingen, is de soort al lang uitgestorven door de opeenhoping van genetische defecten (Eyre-Walker & Keightley, Nature, 1999). Dit is te vergelijken met trachten verloren geld in het casino terug te winnen door steeds meer te vergokken.
Maar is er nog een veel fundamenteler probleem. En dat probleem heet informatie. Het darwinistische mechanisme blijkt geen nieuwe genetische informatie te kunnen bouwen. Onderzoek van biochemicus Douglas Axe uit 2004 (en Gauger et al, 2011) toont dit aan. De resultaten betekenen dat de vorming van een enkel complex eiwit langer zou duren dan de geschatte leeftijd van de aarde (3,8 miljard jaar). En zelfs evolutie met zijn lange, lange productietijden heeft niet zoveel geduld.
Reden 3: De deskundigen twijfelen ook.
Er is iets wat u niet mag weten. Binnen de wetenschappelijke peer reviewed wereld is men sinds enige jaren aan het twijfelen geslagen over Darwin. Op de website www.dissentfromdarwin.org staan de namen van bijna 1000 wetenschappers (minimaal gepromoveerd in een relevant vakgebied) die de het volgende motto onderschrijven: We are skeptical of claims for the ability of random mutation and natural selection to account for the complexity of life. Careful examination of the evidence for Darwinian theory should be encouraged. Helaas krijgt hun oproep vrijwel geen navolging. Onderzoeksgeld en aandacht gaat uitsluitend naar het Darwiniaanse paradigma. Soms echter zijn de evolutionisten eerlijk over hun twijfels. Evolutiebioloog Lynn Margulis (interview in Discover magazine, 2011): Darwinists say that new species emerge when mutations occur and modify and organism. I was taught over and over again that the accumulation of random mutations led to evolutionary change-led to new species. I believed it until I looked for evidence. Darwin zelf lamenteerde volop over de ontbrekende miljoenen transitievormen en de onverklaarbare Cambrium explosie. Na 150 jaar nog altijd pijnpunten voor evolutie.
Reden 4: De natuur heeft de kenmerken van een ontwerp
Evolutie is niet de enige verklaring voor genetische diversiteit. Voorstanders van Intelligent Design (ID) constateren dat de natuur extreme kenmerken bevat van een intelligent ontwerp. Het gaat dan om zaken als informatiecomplexiteit, gelaagdheid, hiërarchische structuren en het plotseling verschijnen van nieuwe functies. Iets wat ook Richard Dawkins toegeeft in The Blind Watchmaker. Echter, in tegenstelling tot de materialist laat een ID-er de mogelijkheid open dat een Intelligente Maker verantwoordelijk is voor dat schijnbare ontwerp. ID is daarmee een bonafide wetenschappelijke hypothese, en eentje die leidt tot toetsbare voorspellingen. Een duidelijk voorbeeld is het zogenaamde junk DNA. Biologen zagen dit als restafval van naturalistische evolutie. Maar de laatste jaren zijn steeds meer functies ontdekt van dit voormalige “junk DNA”. En dat is precies wat ID voorspelde begin jaren ‘90. In het algemeen is de trend dat hoe dieper wetenschappers graven in onze genen, hoe duidelijker de kenmerken van een ontwerp zich aftekenen. Een probleem voor de darwinistische hypothese.
Wat te doen met die twijfel?
Door de revolutie in de informatietechnologie is wetenschappelijke kennis niet langer voorbehouden aan enkele wijze juryleden. De rest van de wereld kijkt mee, en is kritisch. Ook evolutie is nu ook het onderwerp van “reasonable doubt”. Zonder evolutie als brandgang is meteen het atheïsme in gevaar. De darwinisten beseffen dit en gaan in de aanval. Maar ze maken ook fouten, vooral van filosofische en theologische aard. Dr. Erkens bijvoorbeeld meent dat gebreken in de natuur een argument zijn tegen schepping. Maar schepping gaat over doelmatigheid, complexiteit en structuur en niet altijd over perfectie. De Bijbel zegt dat veroudering, ziekte en dood het gevolg zijn van een verbroken relatie met God. Wat betekent dit concreet ? Stel dat je nooit meer met je auto naar een garage zou gaan voor een onderhoudsbeurt. Kapotte onderdelen worden niet meer vervangen. Zelfs de meest geavanceerde wagen zou dan geleidelijk in verval raken. Dat is precies wat we zien in de menselijke cel. Genetische defecten hopen zich op in ons DNA. In plaats van evolutie zien we in feite devolutie. Informatie gaat verloren, soorten sterven uit, de biodiversiteit daalt. Precies de ontwikkeling die je zou verwachten als de schepping haar Schepper niet meer wil of kan vinden. Voor sommige anderen heeft God echter genoeg aanwijzingen in de schepping achtergelaten om Hem erin te herkennen. Voor die zoektocht is het eerst nodig om te durven twijfelen aan gekoesterde dogma’s.
[1] Van 1988 tot 2008 heeft het team van bioloog Lenski 12 E.coli bacterie populaties onderworpen aan verschillende condities. Hij kwam tot ca. 40,000 generaties, wat overeenkomt met een miljoen jaar evolutie voor de mens.
